W pierwszym dniu wydarzenia odbyła się konferencja, która zgromadziła 40 osób, w tym 20 uczestników z Polski i 20 gości z Ukrainy.
W jej pierwszej części dokonano prezentacji poświęconych dziedzictwu naftowemu pogranicza:
- Mariusz Ruszel: „Ignacy Łukasiewicz – inspirator dla współczesnych pokoleń”,
- Ihor Chava: „Miejsca Drohobycza związane z historią naftową miasta”,
- Jaroslav Ivach: „Procesy społeczno-geograficzne w Galicji w II połowie XIX wieku i rola w nich Ignacego Łukasiewicza”,
- Barbara Olejarz: „Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza – naftowe dziedzictwo”.
- Projekcja filmu „Łukasiewicz – nafciarz romantyk”.
Druga część konferencji poświęcona była identyfikacji, weryfikacji i kategoryzacji miejsc z dziedzictwa naftowego. Uczestnicy wypracowali propozycję przebiegu szlaku naftowego:
- Podkarpacie: Rzeszów, jasło, Bóbrka, Krosno, Sanok, Ustrzyki Dolne i ich okolice;
- Obwód Lwowski: Lwow, Drohobycz, Borysław, Truskawiec, Stebnik i ich okolice.
Przedyskutowano również możliwość dołączenia w przyszłości kolejnych miejsc dziedzictwa zlokalizowanych w województwie małopolskim (Gorlic i okolice, Kraków, Biecz) i Obwodzie Iwanofrankowskim (Iwanofrankowsk, Kołomyja i okolice).
W drugim dniu wydarzenia przeprowadzono zajęcia warsztatowe moderowane przez p. Roberta Burego i Roberta Bańkosza. Podsumowano informacje z konferencji oraz przedstawiono uczestnikom przykłady innowacyjnych produktów turystyki industrialnej w Polsce i w Europie. Przedyskutowano i zaprezentowano równie konkretne techniki i narzędzia promocyjne, które będą mogły być wykorzystane w obiektach szlaku naftowego przez animatorów kultury (np. budowa lampy naftowej, wykonanie logotypu z asfaltu, oddziaływanie na zmysły odwiedzających – słuch/węch/dotyk itp.). W trakcie warsztatów poruszono również kwestię przyszłościowego modelu organizacji i zarządzania szlakiem.
Opr. Agata Sarna i Marek Rainer
{gallery}/2020/lukasiewicz{/gallery}
